adamın sigarası, şehrin sonbaharı

bir adamın kurabileceği en basit cümleyken, gelip midenin ortasından giriyor. delip geçiyor. acısı sırtına yayılıyor yavaş yavaş. " kış geliyor. "

şarkıyı en fazla duyumsadığın ayda, en fazla anlamlandırdığın şehirde, Ankara'da, kış öncesi yağmur ayazında, sapsarı yaprakların ıslanarak parıldadığı, her gün arşınladığın o yollarda dinliyorsun. sırtında mavi beyaz oduncu gömleğin. ama o bile ince gelmeye başlamış. hafiften ürperiyorsun. Ankara'da sarı var, gri var.

duman yükseliyor, duman aralanıyor. duman kayboluyor. çok yazık şeyler oluyor. tanımadığın bi insanın sigara içişine kapılmak çok anlamsız geliyor. 'yine' anlamını çabucak yitirecek şeyler istiyorsun. yine deli gibi hiç bilmediğin bi dünyada kaybolup boğulmak istiyorsun. bütün bunlar olurken beş altı sigarayı ardı ardına yakıyorsun. ve bütün bunlar hayatın sabitliğinde kendine yer ararken birden miden bulanıveriyor. aniden her şeyden vazgeçiyorsun. artık cesaretin sadece bir diğer sigarayı yakışında saklanıyor. kendini dinliyorsun. ve ne istemediğini gayet iyi biliyorsun. hayat bir yerde duruyor. o yeri hiç tutturamıyorsun.

less action in the water

perdelerden nefret ediyorum. bu yavaşlık ve sakinlikten aslında sıkılmış olsam da garip bir şekilde keyif aldığımı hissediyorum. durduğum yerde sonbahar çok güzel. durduğum yerde sadece sonbahar çok güzel. hepimiz çirkin aynalara bakıyoruz.

karışık geldim.

Aynı anda 5 paraşütün uçtuğunu gördüğüm bir gökyüzünden bahsedebilirim. Gökyüzünde olmanın değil ama ayaklarının saniyelik de olsa yerden kesilmesinin nasıl bir duygu olduğundan bahsedebilirim. İlk defa "yaşıyorum" dediğim nadir anlardan birindeyim. Yaşıyorum. Kimseye bulaşmadan, kimseye gözlerimi dikmeden, kalp kırmadan, kalbimi kırmadan, huzursuz ama mutlu bi şekilde güzelce yaşıyorum. 
" huzur mu bu mucize arzusu " der bir mvö şarkısı. mucizelere hala ihtiyacımız var. mucizelere ulaştığımızda huzuru da bulacağımızdan eminim. çoğul konuştum. huzursuzlar olarak.

hazır mor ve ötesi demişken, güneşi bekliyoruz hala. yeni albüm çıktığında ve albümü elime aldığımda da aslında bi bakıma huzura ereceğimin farkındayım, şarkıları dinlerken suratımın aldığı hali şimdiden tahmin edebiliyorum. ilk defa bi albümü bu kadar hevesle beklediğimin de farkına varıyorum böylelikle evet. çok kaliteli bi albümün geldiği konusunda zerre şüphem yok. 

müzik demişken, yeni tanıştığım bir grubu ve şarkılarını paylaşayım. nasılsa kendim yazıp kendim okuyorum, kenara koyayım unutmayayım. shazam sağolsun. folk tarzı müzik yapan iki kız kardeş first aid kid, fleet foxes etkisinde yaptıkları müziği ilerde kendilerince şekillerler diye düşünüyorum. sözlerini fazlasıyla beğendim " in the hearts of men"in. sevilir ve dinlenir.



son olarak evde yaşamak da huzurun diğer adı olabilirdi. yurt insanı darlayan bir yer. daha fazla konuşamayacağım. (hıçkırıklar)